Linija koja opisuje stožac
Anthony McCall Line Describing a Cone, UK, 1973, 33'
16 mm film/svjetlosna instalacija/svjetlosna skulptura
U Liniji koja opisuje stožac konvencionalna nadmoć ekrana u potpunosti se odbacuje u korist nadmoći same projekcije. Prema McCallu, ekran čak nije niti potreban. Sažeto opisuje film: gledalac gleda film stojeći leđima okrenut prema onome što bi inače bilo platno i gleda duž zrake prema samom projektoru. Film počinje kao koherentna linija svjetlosti, nalik laserskoj zraci, i razvija se tijekom 30-minutnog trajanja u cjelovit, šuplji svjetlosni stožac. Od publike se očekuje da se kreće uzduž i poprijeko te unutar i izvan dosega zrake – što nepomični gledalac ne može u potpunosti doživjeti. Pomak slike kao funkcija pomaka perspektive operativno je načelo filma. Vanjski sadržaj nestaje, a čitav se film sastoji od kontrolirane svjetlosne linije koja zrači iz projektora. Čin doživljavanja filma, to jest "procesa njegove realizacije", je sadržaj. (Deke Dusinberre, Studio International, studeni/prosinac 1975)
Foto: ustupili Anthony McCall & LUX, London
Sri 21/9 &TD polukružna 23:00
