Symbiopsychotaxiplasm: Take One

Cinema vérité prelazi na novu razinu realnosti u ovom filmu u filmu, a redatelj William Greaves usuđuje se kršiti uvriježena pravila filma. Godina je 1968, a Greaves i njegova ekipa u njujorškom Central Parku uporno snimaju testnu sliku. Drama se sastoji od bolnog raskida bračnog para. No ovo je samo površinska priča. Prava se priča događa iza kamere dok zagonetni redatelj provodi svoje skrivene zamisli. Rastući sukob i kaos – popraćen trenucima urnebesnog humora – eksplodira na ekranu proizvodeći energiju i uvide koje redatelj i želi. Redatelj upotrebljava više kamera, spaja cinema vérité i stilove konvencionalnog snimanja te eksperimentira s nizom drugih filmskih tehnika uključujući uporabu istovremenih višestrukih slika na ekranu. Rezultat je film s više razina stvarnosti koji otkriva i komentira kreativni proces. Symbiopsychotaxiplasm: Take One je možda i prvi autorefleksivni dugometražni film nastao u stilu cinema vérité, a njegova autora kao Afroamerikanca smatra se pionirom u industriji.