Binary Pitch

Unutar geometrije statičnog kadra elementi arhitekture i prostora postaju predmetom vizualnog eksperimenta. Video je strukturiran u tri dijela: aktivacija (izvlačenje gledališta) - kodiranje (centralni dio) - deaktivacija (uvlačenje gledališta). Ključne ideje iz teksta Maxa Bensea Estetika i programiranje (1968) šifrirane su u nule i jedinice kroz animacijski postupak dizanja i spuštanja sjedalica. Ta kriptička ispovijed stroja anticipacija je virtualnosti u kojoj je sva komunikacija posredovana nizovima bitova. Prostor gledališta u kojem je 8 redova sa 16 stolica prikazuje polje artikulacije digitalnog koda. Arhitektura dvorane predstavlja institucionalno okruženje, fizički prostor i mjesto tvorbe značenja te uspostavlja odnos prema percepciji prostora, vremena i filma.